Üzgün Işıklar

by Lourry Legarde

Uzakta üzgün ışıklar
Her kilometrede terk ediliyor.
Ardıma bakıyorum yamacından hüznümün
Kayboluyor, kayboluyorlar, kayboluyoruz.
Adını kanatırcasına kazıdığım her anı
Yeniden üretiyor kendini her kayboluşumda.

Uzakta üzgün ışıklar
Gözümden süzülen her hüzünde.
Tekrar eder gibi ruhun düğümü
Dişimle ısırıyorum sökmek için.
Dökülüyor, dökülüyorlar, dökülüyoruz.
Savrulan adımın her zikrinde
Ürküyorum ardıma bıraktığım yanlışça.

Uzakta üzgün ışıklar
İçimdeki karanlıkta çırpınan...
Yalvarıyorum giderken dokunduğum her ana.
Kahroluyor, kahroluyorlar, kahroluyoruz.
Nerede kayan yıldızın dilek borcu?
Umutların icrası dayandı kapıya: Yıldızlar borçlu.

Uzakta üzgün ışıklar
Bir bir kapanıyorlar.
Haykırıyorum tel tel tizlikte.
Gidiyor, gidiyorlar; gitmeyin.
Uzakta üzgün ışıklar
Orada, karanlığımın tam ortasında
Orada, bir elveda tadında.

23.23
08.02.2021