İsyanım Olurum

 Umudun sırrı büyük.

Herkes fısıldaşıyor arasında.

Bir kahır mesafesi şuradan şuraya dediğin,

Yürümeye yorgun, durmaya imkansız.

Nazımın güneşin etrafında döndürdüğü yerde

Ahmed Arif büyütüyor adiloşu

Ama asla Ahmet Erhan'ı tutmuyor kenarda.

Kelamın bozgunu belki bu

Lakin saraylar saltanatlar yürek dediğin çukurda.

Asırlar, sırlar, onlar...

Tut sırrını umudun 

Can iken canan iken, ser iken serkan iken;

Tut bir gün, tut ki bil habun hab olurken

Seni senden dert edersin, susmaz sultanlar.

Susmaz haykırır fermanını yürekten!

Umudun sırrını yaz ferman olsun.

Susmadıkça sultan, durmadıkça saltanat

Yarının ufku yankılansın umudun tahtında.

Haykır sultan haykır, içimde sen 

Sende bilmez kendini kendiri kopmuş.

Sür kendirini kopardığın yerden

Papatya bitmeyen yalnızlığa,

Güneş doğan kalabalıktan.

Sür sultan, ferman dediğin umudum;

Umut dediğin gülüşüm, son yaşın ardı gözümden.

Asla susmayacak sesim, asla durmayacak direncim

Dizlerim üstü düştüğüm yerde kentler

Titriyor düşlerimden aşklar, hayatlar.

Lakin bir mezar olmayacak 

Dizlerimin altında duran toprak.

Papatyalar açıyor yıkılan kentlerden.

Henüz veda etmedilerse de Adnan Yücel için

Bir bir kayboldu kentlerde direnenler.

Hüzün değil de ne bu şimdi?

Aşkımın hüznüne ekleniyor kentlerin hüznü

Ancak ağırdır şu günlerde yüreğim.

Ahmet Telli'nin isyan ettiği hüzünden

İsyan ediyorum yüreğimdeki her burukluktan

İsyan ediyorum, isyan ediyorum!

Devrim edinceye kadar içimde, yüreğimde 

İsyan ediyorum, başkaldırıyorum benliğime!

Şimdilik vedanın kenti Ankara.

Belki yarının gayreti, hayreti olacak 

Devrim olduğum yerden!

Ancak şimdilik elveda.

Elveda hüznün kementi Ankara...

21.08

02.10.21

Veda yolunda...